Σάββατο 30 Μαΐου 2015

ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ, 3/6

Οι ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΥΠΟΥ, ενόψει των εκλογών της ΕΣΠΗΤ στις 12-13 Ιουνίου σας καλούν την Τετάρτη, 3/6,  
στις 7μ.μ. στο στέκι του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής (Λόντου 6 και Μεσολογγίου (β' όροφος), Εξάρχεια,https://bookworker.wordpress.com/%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%./)
για συζήτηση, ανταλλαγή απόψεων και καφέ. 
Μαζί μας θα είναι και ο δημοσιογράφος Γιάννης Κιμπουρόπουλος.


Τι προτείνουν οι Εργάτες Τύπου

Τι προτείνουν οι
ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΥΠΟΥ

                        ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΣΠΗΤ

-          Να ανοίξουμε το σωματείο σε νέα μέλη, στους συναδέλφους που δουλεύουν με «γκρίζες» και «μαύρες» σχέσεις εργασίας, στο Διαδίκτυο και όχι μόνο, καθώς και σε συναφείς ειδικότητες.
-          Να απλοποιήσουμε περαιτέρω τις προϋποθέσεις εγγραφής νέων μελών, δυνατότητα που δίνει το νέο καταστατικό, το οποίο πρέπει να ψηφιστεί επειγόντως.
-          Να πάμε εμείς στους χώρους εργασίας και όχι να περιμένουμε να έρθουν να μας βρουν οι συνάδελφοί μας. Να απαιτήσουμε να γίνουν πάλι συνελεύσεις στα μαγαζιά. Να σπάσουμε την εργοδοτική τρομοκρατία σε αυτό το κρίσιμο σημείο! Ειδική καμπάνια για εγγραφή στο σωματείο των συναδέλφων μας του Διαδικτύου.
-          Η νέα διοίκηση της ΕΣΠΗΤ να επικεντρωθεί στο μείζον, που είναι πώς θα βάλουμε και πάλι σε κίνηση τα μέλη μας, πώς θα εμφυσήσουμε και πάλι το πνεύμα της συλλογικότητας, της αντίστασης. Να προετοιμαστούμε για κινητοποιήσεις, ξεκινώντας από παραστάσεις διαμαρτυρίας και συγκεντρώσεις πάνω σε συγκεκριμένα ζητήματα (π.χ. ασφαλιστικό, απληρωσιά, καταστρατήγηση βασικών δικαιωμάτων κ.λπ.) και στοχευμένες καμπάνιες ενάντια στην εργοδοτική αυθαιρεσία και τον εργασιακό μεσαίωνα που κυριαρχεί στα περισσότερα μαγαζιά.
-          Επείγει να αποκτήσει το σωματείο εσωτερική ζωή. Ημερίδες, συζητήσεις, πολιτιστικές και ψυχαγωγικές εκδηλώσεις, όλα αυτά και άλλα πολλά είναι απαραίτητα για να αισθανθούν τα μέλη μας ότι το σωματείο είναι το σπίτι τους!
-          Να συσφίξουμε τις σχέσεις μας όχι μόνο με άλλα σωματεία του χώρου μας αλλά γενικά με το οργανωμένο εργατικό κίνημα.


ΓΙΑ ΤΑ ΜΕΛΗ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΝΕΡΓΟΥΣ

-          Να διατηρήσουμε και να ενισχύσουμε τις δομές αλληλεγγύης της ΕΣΠΗΤ, τόσο υλικά όσο και σε άλλα επίπεδα, μιας πιο ενεργητικής αλληλεγγύης, αλλά μόνο για όσους έχουν πραγματικά ανάγκη.
-          Να δούμε τα οικονομικά της Ένωσής μας με άλλο μάτι. Αφ’ ενός να χρησιμοποιήσουμε το ταμείο μας για να κάνουμε την ΕΣΠΗΤ πιο ζωντανή, πιο διεκδικητική, πιο ισχυρή απέναντι στους εργοδότες, αφ’ ετέρου να βρούμε νέους τρόπους οικονομικής ενδυνάμωσης του σωματείου, π.χ. εκδηλώσεις.
-          Να πυκνώσουμε την επικοινωνία με τα μέλη, με διάφορες μορφές, να τα ενθαρρύνουμε να απευθύνονται στην Ένωση και να θέτουν ιδέες και προτάσεις. Να προχωρήσουμε, επιτέλους, σε ένα εφημεριδάκι της ΕΣΠΗΤ και σε μια αναβαθμισμένη ιστοσελίδα, με πολύ περισσότερα θέματα.
-          Να εμπλέξουμε τους άνεργους συναδέλφους σε διάφορες δραστηριότητες του σωματείου και να δουλέψουμε για την ίδρυση μαζικής Επιτροπής Ανέργων, ώστε να αποκτήσουν φωνή οι ευρισκόμενοι στη δυσχερέστερη θέση συνάδελφοί μας.
-          Επαναφορά του επιδόματος ανεργίας στα προ του μνημονίου επίπεδα, με προοπτική την αύξησή του, επέκταση για όλο το χρονικό διάστημα της ανεργίας, πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη για τους ανέργους. Καμιά φορολογία στους ανέργους, δωρεάν μετακίνηση, μείωση στο ελάχιστο των λογαριασμών ΔΕΚΟ.


ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΤΥΠΟΥ

-          Όλοι μιλάνε για αυτό, αλλά κανείς δεν λέει πώς μπορεί να γίνει. Κι αυτό γιατί οι περισσότεροι δεν θέλουν να γίνει, για να μην απειληθούν τα οφίκιά τους και τα προνόμιά τους. Όμως, είναι ο μόνος δρόμος για να γίνουμε ισχυροί απέναντι στους εργοδότες!
-          Να προωθήσουμε δυναμικά την υπόθεση του ενιαίου συνδικάτου Τύπου με δύο τρόπους: α) ένας γύρος μεγάλων συνελεύσεων όλου του κλάδου σε κατάλληλο, μεγάλο χώρο, για να εκφραστεί η βούληση της βάσης και να ασκηθεί πίεση στις γραφειοκρατίες. β) Εκλογή από αυτές τις συνελεύσεις ενός μεταβατικού συντονιστικού δια-σωματειακού οργάνου, που θα αναλάβει να προετοιμάσει αυτό το μεγάλο εγχείρημα.
-          Όχι στη λογική της «δημοσιογραφικής ένωσης». Ο ομοιεπαγγελματικός συνδικαλισμός δεν έχει μέλλον. Όλοι όσοι δουλεύουμε σε μια επιχείρηση Τύπου και ΜΜΕ να είμαστε στο ίδιο συνδικάτο.


ΓΙΑ ΤΑ ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΚΑ ΜΑΣ & ΤΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

-          Επιστροφή τώρα στις προ του μνημονίου κλαδικές αμοιβές, με όλα τα κλιμάκια, τα επιδόματα και τις ωριμάνσεις. Επαναφορά τώρα του κατώτατου μισθού των 751 ευρώ, σαν εφαλτήριο για τη διεκδίκηση πραγματικών αυξήσεων.
-          Επαναφορά τώρα του καθεστώτος της συλλογικής διαπραγμάτευσης των αμοιβών μας. Είναι ιερό δικαίωμα της εργατικής τάξης. Κατάργηση των ατομικών συμβάσεων.
-          Απαγόρευση της υποκατάστασης μισθωτής εργασίας από ΔΠΥ ή απόδειξη δαπάνης. Απαγόρευση παντού και ειδικά στα ΜΜΕ της εκ περιτροπής εργασίας. Απαγόρευση της μεσαιωνικής «ενοικίασης εργαζομένων».
-          Μέτρα κατά της «μαύρης εργασίας», βαριές ποινές στους εργοδότες για αυτές τις περιπτώσεις. Απαγόρευση λειτουργίας οποιασδήποτε εταιρείας Τύπου και ΜΜΕ χωρίς συντάκτες.
-          Ειδικά στο Διαδίκτυο, να μπει τέλος στις συνθήκες υπερεκμετάλλευσης των εργαζομένων και τη γενικευμένη ανομία. Υπαγωγή των αντίστοιχων εταιρειών στο ίδιο καθεστώς που ισχύει για τα συμβατικά ΜΜΕ και πλήρης ασφαλιστική, εργασιακή και συνδικαλιστική κάλυψη των εργαζομένων σε αυτές.

ΓΙΑ ΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

-          Ένα ενιαίο κύριο ταμείο και ένα ενιαίο επικουρικό ταμείο για όλους τους εργαζόμενους στον Τύπο και τα ΜΜΕ. Όχι «επαγγελματικά ταμεία», όχι σε οποιαδήποτε άμεση ή έμμεση ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης, όχι στην κατάργηση του κοινωνικού της χαρακτήρα.
-          Επαναφορά των ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας, των ιατροφαρμακευτικών-προνοιακών-συνταξιοδοτικών παροχών στην προ του μνημονίου περίοδο, σαν εφαλτήριο για περαιτέρω κατακτήσεις. Να δοθούν πίσω τα κλεμμένα από τα ταμεία μας!
-          Να υπάρξει επιτέλους μελέτη για τις επαγγελματικές ασθένειες του κλάδου (που είναι πολλές και σοβαρές) και να διεκδικηθούν ειδικές πρόνοιες και καλύψεις για αυτές. Άμεση παρέμβαση στην Επιθεώρηση Εργασίας για τις άθλιες συνθήκες εργασίας που επικρατούν σε πολλά μαγαζιά του Τύπου.


ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΑΣΥΔΟΣΙΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΣΤΟΝ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

-          Να επιβάλουμε να πληρώσουν τώρα οι μεγαλοεκδότες τα εκατομμύρια που χρωστούν στους εργαζομένους τους, τα ταμεία μας και το Δημόσιο, είτε έχουν βάλει λουκέτο στις επιχειρήσεις τους είτε όχι. Αν οι εταιρείες τους δεν έχουν περιουσιακά στοιχεία, να πληρώσουν από την προσωπική τους περιουσία. Αυστηροποίηση (και κυρίως εφαρμογή) των ποινών για μη καταβολή δεδουλευμένων, δώρων, αποζημιώσεων, ασφαλιστικών εισφορών, όπως και για μη απόδοση αγγελιοσήμου. Να καταργηθούν οι οφσόρ εταιρείες και να απαλλοτριωθεί η περιουσία τους.
-          Να μπει φρένο στη δυνατότητα των εκδοτών να μετακινούν τίτλους (εμπορικά σήματα) σε εταιρείες-«φαντάσματα».
-          Να καταργηθεί κάθε «παραθυράκι» που επιτρέπει σε εκδότες που έχουν διαπράξει δόλιες χρεοκοπίες ή έχουν αφήσει απλήρωτο το προσωπικό τους να συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται επιχειρηματικά.
-          Καμιά κρατική επιδότηση, άμεση ή έμμεση, σε μεγαλοεκδότες, απαγόρευση συμμετοχής τους σε δημόσια έργα ή δημόσιους θεσμούς.
-          Να πληρώσουν τώρα τα ιδιωτικά κανάλια για τις συχνότητες και τις άδειες τους, αλλιώς να τους αφαιρεθούν. Οι συχνότητες και το ψηφιακό σήμα είναι δημόσια αγαθά και πρέπει να διατίθενται με μόνο κριτήριο το συμφέρον του ελληνικού λαού, της πραγματικής ενημέρωσης και ψυχαγωγίας του.


ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

-          Θέσεις εργασίας για συντάκτες σε δημόσια και δημοτικά ΜΜΕ.
-          Να ενθαρρυνθεί από την πολιτεία, νομικά και με άλλους τρόπους (π.χ. φορολογικά), αλλά και από το σωματείο μας, η δυνατότητα ίδρυσης συνεργατικών/αυτοδιαχειριστικών ΜΜΕ, σαν μια έστω και συμπληρωματική διέξοδο από τη δυσθεώρητη ανεργία του κλάδου.
-          Επιδοτούμενη επιμόρφωση των δημοσιογράφων και των συναφών κλάδων αλλά από δημόσιους φορείς και όχι μέσα από ιδιωτικά ΚΕΚ. Όχι προγράμματα ΕΣΠΑ που καταλήγουν σε τσέπες εργοδοτών και ιδιωτών «μεσαζόντων». Καμιά εμπλοκή των σωματείων σε τέτοια προγράμματα.
-          Να καταργηθούν οι τυποκτόνοι νόμοι, να κατοχυρωθεί με νέο νομοθετικό πλαίσιο η ελευθερία του δημοσιογράφου στην άσκηση των καθηκόντων του έναντι του κράτους, των εργοδοτών και των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων.
-          100% δημόσια ΕΡΤ, χωρίς άμεση ή έμμεση εμπλοκή ιδιωτών, με αποφασιστικό ρόλο των εργαζομένων και των ενώσεών τους, ανοιχτή στην κοινωνία, πολυφωνική, που θα υπερασπίζεται την ελευθερία της άποψης και του λόγου. ΕΡΤ που θα προωθεί ποιοτικό πρόγραμμα, για την πραγματική ενημέρωση του ελληνικού λαού και την πολιτιστική αναβάθμισή του.


ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΤΗ ΧΡΕΟΚΡΑΤΙΑ-ΤΡΑΠΕΖΟΚΡΑΤΙΑ, ΤΗ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΕΛΑΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ

-          Να καταργηθούν τώρα όλοι οι μνημονιακοί νόμοι, να αποκατασταθούν πλήρως τα βασικά δημοκρατικά, εργασιακά, κοινωνικά δικαιώματα του εργαζόμενου ελληνικού λαού.
-          Άρνηση-μη πληρωμή-διαγραφή του δημόσιου χρέους, που δεν το δημιούργησαν ούτε επωφελήθηκαν από αυτό ο εργαζόμενοι, αλλά οι μεγαλοεπιχειρηματίες και το πολιτικό τους προσωπικό.
-          Λεφτά για Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, μισθούς και συντάξεις, για τις ανάγκες των εργαζομένων και την παραγωγή, όχι για παρασιτική κερδοσκοπία των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων.
-          Κρατικοποίηση του τραπεζικού συστήματος και των στρατηγικών επιχειρήσεων, πρόγραμμα παραγωγικής ανασυγκρότησης με δημόσιες επενδύσεις, κεντρικό σχέδιο και εργατικό έλεγχο.


Συνάδελφοι, οι διεκδικήσεις και τα αιτήματά μας θα σφυρηλατηθούν μόνο μέσα από την πάλη, τη συλλογικότητα, τη συμμετοχή. Γι’ αυτό να συσπειρωθούμε όλοι στο σωματείο μας και ο καθένας να συνεισφέρει όπως μπορεί στην κοινή προσπάθεια.


Εκλογές ΕΣΠΗΤ 12-13 Ιουνίου 2015

Ψηφίζουμε
ΕΡΓΑΤΕΣ ΤΥΠΟΥ




Πέμπτη 28 Μαΐου 2015

Μια βραδιά στη «Σβούρα» ή ο Πολιτισμός που ονειρεύομαι



Ένα κείμενό μου που δημοσιεύεται στον "Δρόμο της Αριστεράς" που κυκλοφορεί εκτάκτως σήμερα Παρασκευή και νομίζω έχει τη σημασία του.... Έναν τέτοιο χώρο πολιτισμού και συνάντησης των συναδέλφων θα μπορούσε να έχει και η ΕΣΠΗΤ....





Μια βραδιά στη «Σβούρα» ή ο Πολιτισμός που ονειρεύομαι

«Γιατί η ομορφιά, παιδί μου, είναι κάτι που σου επιβάλλει (ή μάλλον σου υποβάλλει) να τη διατηρήσεις και να διατηρηθείς κι εσύ μαζί της…Κάτι που δεν το αντέχεις μόνος σου και θέλεις να το μοιράσεις σε όλους να το δουν και αν το χαρούν όλοι ανεξαιρέτως, κι όσο το μοιράζεις τόσο και πιο πολύ πολλαπλασιάζεται και τόσο πιο πολύ γίνεται δικό σου και σε ονομάζει…»

Γιάννης Ρίτσος, Με το σκούντημα του αγκώνα

Διαβάζω κάτι ξεχωριστό και θέλω να το μοιραστώ. Συνήθως το κάνω γράφοντας σε αυτές τις σελίδες του «Δρόμου» και νιώθω χαρά όταν καταφέρνω να διαδώσω ένα καλό βιβλίο. Να παρακινήσω στην ανάγνωσή του. Όμως όταν έχεις την ευκαιρία αυτά που νιώθεις να τα πεις «δια ζώσης» η χαρά γίνεται διπλή…
Κι όλα ετούτα πολλαπλασιάζονται στο άπειρο, όταν όπως συνέβη σε μένα, βρέθηκα το βράδυ της Δευτέρας στη Νίκαια στον Ανοιχτό Κοινωνικό Χώρο «Σβούρα» καλεσμένος να μιλήσω για ένα συγκλονιστικό βιβλίο: Τον «Θάλαμο Ανανήψεως» της Πέπης Ρηγοπούλου (γι’ αυτό περισσότερα σε άλλο κείμενο)

Βρέθηκα λοιπόν σε έναν χώρο που με έκανε να νιώσω πως βρίσκομαι καλεσμένος στο σπίτι φίλου. Χαμόγελα γύρω μου, πρόβες για το βράδυ, όλα πεντακάθαρα, φωτογραφίες, λουλούδια. Έχοντας συνηθίσει σε χώρους που έχουν πάρει διαζύγιο από την αισθητική και την καθαριότητα (καμιά φορά είναι πράγματι μισή αρχοντιά) ένιωσα αμέσως διαφορετικά. Βγήκα στο μπαλκονάκι και άφησα το βλέμμα μου να περιπλανηθεί στα γύρω δρομάκια…

Οι εκπλήξεις δεν σταμάτησαν εδώ. Η εκδήλωση είχε οργανωθεί με κάθε λεπτομέρεια. Η Σοφία Χατζηλάμπρου διάβασε αποσπάσματα από το βιβλίο που μίλησαν κατευθείαν στην ψυχή μας. Τα κομμάτια διαλεγμένα ένα- ένα με προσοχή ώστε να μας δίνουν το πνεύμα του μεγάλου αυτού χρονικούτης Ελλάδας από το 1922 μέχρι σήμερα. Και συνοδεύονταν από μια εξίσου προσεγμένη επιλογή τραγουδιών που ερμήνευσαν ο Τάκης Παπαδόπουλος και ο Νίκος Νικολάου.
Ο κόσμος είχε γεμίσει τη «Σβούρα» και ειδικά όταν πήρε το λόγο η ίδια η συγγραφέας, ένιωσα πως ολοκληρωνόταν κάτι μαγικό. Η συζήτηση κράτησε πολύ και δεν έμεινε στα τετριμμένα. Δεν έκλεισε ζητήματα. Αντίθετα άνοιξε πόρτες και παράθυρα να μπουν φρέσκες ιδέες και ώρες – ώρες να υπάρξει εξομολογητική διάθεση. Και φυσικά παντού διαχεόταν η αγωνία για το τι θα συμβεί στη χώρα από εδώ και πέρα. Ακούστηκαν και προτάσεις. Κρατάω την ιδέα της Πέπης Ρηγοπούλου να επιβιβαστούμε σε ένα τρένο και να ταξιδέψουμε ανά την Ελλάδα συνομιλώντας με τον κόσμο, αλλά και πράττοντας. Να ανακαλύψουμε πάλι την Ελλάδα των ανθρώπων. Την Ελλάδα της παραγωγής που λυμαίνονται οι μεσάζοντες. Να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας…
Και κάπως έτσι δημιουργείς πολιτισμό, σκεφτόμουν περιμένοντας αργά το βράδυ το λεωφορείο στους έρημους δρόμους της πόλης. Δεν χρειάζονται πολλά: Διάθεση και μεράκι, δυο κιθάρες, άνθρωποι που να αγαπούν και να θέλουν να μοιράζονται αυτό που αγαπούν κι όχι να το κρατούν ζηλόφθονα στο σεντούκι τους.  
Σκεφτόμουν ότι αυτοί οι άνθρωποι απαρτίζουν την Αριστερά του μέλλοντος μας. Και σκέφτομαι ακόμη πως μόλις ανοίξει το θερινό σινεμά στο ταρατσάκι της «Σβούρας» θα χαρώ να είμαι κι εγώ κάπου εκεί.
Κι ας μου πέφτει μακριά η Νίκαια…

Κώστας Στοφόρος 


Υπό Σκιαν: Όταν ένα δημοσιογραφικό και ένα εκδοτικό αυτοδιαχειριζόμενο εγχείρημα συναντιούνται...

YpoSkian...τότε παράγεται Πολιτισμός, με ένα
Συλλογικό έργο:

Υπό σκιάν

20 καλοκαιρινά διηγήματα που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα των Συντακτών το 2013 και το 2014
Πρόλογος: Μισέλ Φάις
Σχήμα: 14Χ20,5 • Σελίδες: 96 • Τιμή: 6 ευρώ • ISBN 978-960-9797-40-5
O τόμος αυτός διασταυρώνει είκοσι μικροδιηγήματα αγαπημένων Ελλήνων πεζογράφων. Είκοσι καλοκαιρινές ιστορίες που δημοσιεύτηκαν στην Εφημερίδα των Συντακτών, στην προσπάθεια του σαββατιάτικου βιβλιοφιλικού ενθέτου (Ανοιχτό Βιβλίο) να χαρίσει στους αναγνώστες του εκτός από κριτική πυξίδα και λογοτεχνική απόλαυση.
Τα κείμενα δημοσιεύτηκαν σε δύο ενότητες, τους θερινούς μήνες των τελευταίων δύο ετών. Η πρώτη ενότητα (2013) στέγαζε παλαιότερους και νεότερους πεζογράφους, ενώ η δεύτερη (2014) αποκλειστικά πρωτοεμφανιζόμενους. Στην παρούσα συγκεντρωτική αναδημοσίευση αθροίζονται όλα τα ευσύνοπτα διηγήματα με αλφαβητική σειρά.
Είκοσι, λοιπόν, καλοκαιρινές αφηγήσεις θρυμματισμένες ή αρραγείς, ρεαλιστικής, ονειρικής ή ενδοσκοπικής πνοής, που εκτυλίσσονται εντός ή εκτός Ελλάδας, γραμμένες σε τόνο ανέμελο, σαρκαστικό ή δύσθυμο.
Το βιβλίο περιέχει διηγήματα των Ιάκωβου Ανυφαντάκη, Θοδωρή Γκόνη, Άντζελας Δημητρακάκη, Δήμητρας Διδαγγέλου, Κώστα Καβανόζη, Λευτέρη Καλοσπύρου, Χριστίνας Καράμπελα, Δήμητρας Κολλιάκου, Νίκου Κουφάκη, Χρίστου Κυθρεώτη, Αλέξανδρου Κυπριώτη, Αχιλλέα Κυριακίδη, Κώστα Μαυρουδή, Γιώργου Μητά, Μαρίας Μήτσορα, Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλου, Αλέξανδρου Στεφανίδη, Γεωργίας Τάτση, Γιάννη Τσίρμπα, Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη.
Για την έκδοση αυτού του βιβλίου συνεργάστηκαν δύο αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα: Η Εφημερίδα των Συντακτών και οι Εκδόσεις των Συναδέλφων.

Εκδηλώσεις για τα 5 χρόνια της Ε.Λ.Σ.Α.Λ.

5_xronia_elsal_afisa
Τη συμπλήρωση πέντε χρόνων από τη δημιουργία της γιορτάζει η Ελληνική Λέσχη Συγγραφέων Αστυνομικής Λογοτεχνίας (Ε.Λ.Σ.Α.Λ.) με τη διοργάνωση του πρώτου κύκλου εκδηλώσεων –ο δεύτερος προγραμματίζεται για το φθινόπωρο- που θα πραγματοποιηθούν από τις 28 Μαΐου έως τις 12 Ιουνίου με κεντρικό τίτλο: «Noir αφηγήσεις / λογοτεχνία – θέατρο – ραδιόφωνο – comics».
Η Ε.Λ.Σ.Α.Λ. ιδρύθηκε στις 10 Απριλίου 2010 από 25 συγγραφείς του είδους και σήμερα αριθμεί ήδη 40 μέλη. Μεταξύ των σκοπών της είναι η προώθηση, ενθάρρυνση και διάδοση αστυνομικών έργων, η συλλογή και η καταγραφή σχετικών πληροφοριών, η επικοινωνία των Ελλήνων συγγραφέων με τους συναδέλφους τους στο εξωτερικό και τη Διεθνή Ομοσπονδία Αστυνομικών Συγγραφέων (International Association of Crime Writers – I.A.C.W.) κ.ά.
Ειδικότερα, στο πλαίσιο του πρώτου κύκλου εκδηλώσεων, θα πραγματοποιηθούν:
Την Πέμπτη 28 Μαΐου και ώρα 8 μ.μ., στο καφέ / μπαρ / βιβλιοπωλείο Floral (Θεμιστοκλέους 80, πλατεία Εξαρχείων) εκδήλωση-συζήτηση με θέμα: «Crime, Noir, Pulp και άλλα αστυνομικά μυστήρια».
Στη συζήτηση θα συμμετάσχουν ο συγγραφέας, σκηνοθέτης και μεταφραστής Ανδρέας Αποστολίδης, η πανεπιστημιακός και κριτικός λογοτεχνίας Τιτίκα Δημητρούλια, ο μαθηματικός και συγγραφέας Τεύκρος Μιχαηλίδης, η συγγραφέας και μεταφράστρια Χίλντα Παπαδημητρίου και ο εκδότης Σταύρος Πετσόπουλος (εκδόσεις Άγρα). Θα συντονίσει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Κώστας Θ. Καλφόπουλος.
Μετά τη συζήτηση, η Χ. Παπαδημητρίου θα εκτελέσει χρέη dj, με μοτίβα και soundtracks από γνωστές και λιγότερο γνωστές αστυνομικές ταινίες.
Το Σάββατο 6 Ιουνίου και ώρα 1 μ.μ. στο βιβλιοπωλείο Επί Λέξει (Ακαδημίας 32 & Λυκαβηττού, Κολωνάκι) εκδήλωση με θέμα: «Το αστυνομικό στο θέατρο και το ραδιόφωνο».
Στη συζήτηση θα λάβουν μέρος η ηθοποιός, καθηγήτρια ορθοφωνίας και ραδιοφωνική παραγωγός Αντέλα Μέρμηγκα, ο σκηνοθέτης Γιώργος Οικονόμου και ο μουσικός και ηθοποιός Δημήτρης Πουλικάκος («θείος Νώντας»). Θα συντονίσει ο συγγραφέας και δημοσιογράφος Γιάννης Ράγκος.
Η ηθοποιός Άσπα Κυρίμη θα παρουσιάσει πρωτότυπο αστυνομικό θεατρικό μονόλογο της Αγγλίδας συγγραφέως Jan Devlin σε μετάφραση Άννας Δάρδα-Ιορδανίδου.
Την Παρασκευή 12 Ιουνίου και ώρα 7.30 μ.μ. στο μπαρ Abodé (Ερμού & Αγ. Ασωμάτων 3, πλατεία Αγ. Ασωμάτων) συζήτηση με θέμα «Comics σε noir αποχρώσεις».
Θα συμμετάσχουν η σεναριογράφος κόμικς Βέρα Καρτάλου και ο σχεδιαστής κόμικς Παναγιώτης Τσαούσης. Θα συντονίσει ο συγγραφέας, μεταφραστής και μέλος του Comicdom Ανδρέας Μιχαηλίδης.
Την ίδια ημέρα, στο Abodé θα εγκαινιαστεί, επίσης, Έκθεση με πρωτότυπα και μη έργα εικονογράφων από το χώρο των comics, που εμπνέονται από τη λογοτεχνική αισθητική και δημιουργούν εξώφυλλα noir ιστοριών. Η έκθεση θα διαρκέσει έως την Κυριακή 21 Ιουνίου.

Τετάρτη 27 Μαΐου 2015

Ο Καραγκιόζης δημοσιογράφος

Κάλεσμα Επιτροπών Αγώνα Χαλκιδικής & Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού



Η δραστηριότητα της Ελληνικός Χρυσός, καναδικών συμφερόντων, στη Χαλκιδική θα έπρεπε να έχει σταματήσει εδώ και πολύ καιρό. Γιατί είναι καταστροφική, παράνομη, χωρίς κοινωνικά οφέλη και συναίνεση. Αντί γι αυτό, η εταιρία συνεχίζει με γρήγορους ρυθμούς την καταστροφή του Κακκάβου. Είναι προφανές ότι η εταιρεία εκμεταλλεύεται κάθε περιθώριο ώστε να δημιουργήσει τετελεσμένα γεγονότα που θα καθιστούσαν αναπόφευκτη την καταστροφή της Χαλκιδικής. Ταυτόχρονα, περισσότεροι από 350 αγωνιστές διώκονται, με μόνη ουσιαστική κατηγορία ότι αντιστάθηκαν στη λογική “επενδύσεις με κάθε κόστος” και άσκησαν το δικαίωμα να προστατέψουν τον τόπο τους.Οι δικαστές οφείλουν να αποδώσουν δικαιοσύνη, με βάση τη νομοθεσία, το δημόσιο - κοινωνικό συμφέρον, το κοινό περί δικαίου αίσθημα και όχι βάσει των συμφερόντων των “επενδυτών”.



Η ευθύνη για την κατάσταση αυτή, βαραίνει τόσο την κυβέρνηση όσο και τη δικαιοσύνη.


Η κυβέρνηση οφείλει να σταματήσει να είναι θεατής στο έγκλημα που συντελείται και να αναλάβει τις πολιτικές και ηθικές ευθύνες που συνεπάγεται η καταστροφή μιας ολόκληρης περιοχής. Οφείλει να επιδείξει την πολιτική βούληση που χρειάζεται – και προεκλογικά είχε διατυπωθεί ξεκάθαρα – , ώστε να επιλυθεί άμεσα και δια παντός αυτό το ζήτημα.

Την Τετάρτη 3 Ιουνίου θα είμαστε στην Αθήνα

10:00 π.μ. στο Συμβούλιο της Επικρατείας όπου εκδικάζονται προσφυγές

6:00 μ.μ. σταθμός Αμπελοκήπων του μετρό, στη Λ. Αλεξάνδρας
Συγκέντρωση και πορεία στο ΥΠΑΠΕΝ

Η καταστροφή στις Σκουριές συνεχίζεται
Η κυβέρνηση και η δικαιοσύνη ν’ αναλάβουν τις ευθύνες τους
Τα περιθώρια εξαντλήθηκαν

Δεν κάνουμε βήμα πίσω!
Να σταματήσει τώρα το έργο της εξόρυξης χρυσού στη Χαλκιδική!


Επιτροπές Αγώνα Χαλκιδικής & Θεσσαλονίκης ενάντια στην εξόρυξη χρυσού

& Επιτροπή αλληλεγγύης στη Χαλκιδική (Αττικής)

Καταγγελία της ΟΙΕΛΕ για δημοσιογράφο της Καθημερινής

H ΟΙΕΛΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΛΕΙ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΟΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΣΥΝΤΑΚΤΗ ΤΗΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΛΑΚΑΣΑ ΓΙΑ ΜΟΝΟΜΕΡΗ, ΦΙΛΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΑ – ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΣΤΙΣ Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΣΗΕΑ

Επί σειρά ετών ο Απόστολος Λακασάς, εκπαιδευτικός συντάκτης της Καθημερινής, έχει πρωταγωνιστήσει σε έναν πόλεμο εναντίον των ιδιωτικών εκπαιδευτικών και των εργασιακών τους δικαιωμάτων. Το τελευταίο, όμως, διάστημα έχει ξεπεράσει τον εαυτό του. Με αφορμή το υπό κατάθεση νομοσχέδιο για την εκπαίδευση και τις ρυθμίσεις για τα ιδιωτικά σχολεία φιλοξένησε σε πρόσφατο άρθρο του σε κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας αποκλειστικά και μόνο τις απόψεις των ιδιοκτητών που επιδιώκουν τη συνέχιση του σημερινού καθεστώτος μαζικών και αναιτιολόγητων απολύσεων και το όργιο της μαύρης εργασίας και της φοροδιαφυγής στα παρασιτικά εσωτερικά φροντιστήρια. Παραβιάζοντας τη βασική αρχή της δημοσιογραφικής δεοντολογίας που είναι η τήρηση ίσων αποστάσεων ανάμεσα σε δύο πλευρές, ο κ. Λακασάς αγνόησε επιδεικτικά τους εκπροσώπους των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αρνούμενος να φιλοξενήσει τις δικές τους απόψεις.

Το σημερινό του δημοσίευμα με τίτλο «Κόντρα Μπαλτά-Κουράκη για την ιδιωτική εκπαίδευση», όμως, ξεφεύγει από κάθε όριο και διεκδικεί βραβείο γκεμπελικής προπαγάνδας. Αγνοώντας επιδεικτικά τις θέσεις των κομμάτων της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξαρτήτων Ελλήνων για τα ζητήματα ιδιωτικής εκπαίδευσης, όπως αυτές πρόσφατα και δια των υπεύθυνων Παιδείας των κομμάτων εκφράστηκαν, ανακάλυψε πιέσεις «κάποιων βουλευτών» των κομμάτων αυτών (τους οποίους, φυσικά, δεν κατονομάζει) για αλλαγή των διατάξεων. Μάλιστα εμφανίζει τους βουλευτές αυτούς να  χρησιμοποιούν ως επιχείρημα την «μη επιβολή ρητρών μονιμότητας» για να αλλάξουν οι διατάξεις για τα εργασιακά των ιδιωτικών εκπαιδευτικών. Θυμίζουμε ότι το ζήτημα των ρητρών μονιμότητας είναι βασική μνημονιακή προϋπόθεση για την απελευθέρωση των απολύσεων σε όλο τον ιδιωτικό τομέα, περιέχεται στην περιβόητη ΠΥΣ 6/28-6-2012 την οποία είχαν σθεναρά αντικρούσει όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης και για την οποία η ΓΣΕΕ έχει προσφύγει στο συνταγματικό δικαστήριο και σε διεθνείς θεσμούς. Κοντολογίς ο κ. Λακασάς ισχυρίζεται ότι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των Ανεξαρτήτων Ελλήνων ζητούν από την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας να εφαρμόσει την πιο σκληρή απαίτηση της τρόικα  για τα εργασιακά στην ιδιωτική εκπαίδευση! Ο ισχυρισμός του κ. Λακασά αποτελεί πρωτοφανή συκοφαντία κατά των βουλευτών των κομμάτων της συμπολίτευσης και η ΟΙΕΛΕ ενημέρωσε σχετικά τις Κ.Ο. των δύο κομμάτων.

Είναι γνωστό ότι το τελευταίο διάστημα ομάδα επιχειρηματιών και πολιτικών με αιχμή του δόρατος ΜΜΕ έχουν επιδοθεί σε έναν αγώνα διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης και της επιβολής όρων ασύδοτης αγοράς στην Παιδεία. Δυστυχώς ο κ. Λακασάς αποδεικνύει ότι είναι εκ των επικεφαλής του συγκεκριμένου λόμπυ, συγγράφοντας μονομερή και συκοφαντικά άρθρα που περιέχουν εσκεμμένα επιλεκτικές όψεις ενός θέματος. Η ΟΙΕΛΕ, πέραν της καταγγελίας προς τις Κ.Ο. των δύο κομμάτων της συγκυβέρνησης, κατήγγειλε τον εν λόγω στην ΕΣΗΕΑ για παραβίαση της δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Καίνε υποδομές πυρασφάλειας

ΠΡΟΒΕΣ ΕΜΠΡΗΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΥΜΗΤΤΟ...


Μια σειρά από άκρως ύποπτα περιστατικά στο δάσος του Υμηττού έχουν σημάνει συναγερμό στις αρμόδιες Aρχές, καθώς είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο να αποτελούν προπαρασκευαστικές ενέργειες οργανωμένου σχεδίου για μεγάλη φωτιά.

Τον τελευταίο μήνα έχουν καταγραφεί τρεις επιθέσεις σε παρατηρητήρια πάνω στο βουνό, τα οποία καλύπτουν την έκταση από τα Γλυκά Νερά μέχρι τον Καρέα. Θεωρούνται υψίστης σημασίας, καθώς η καταστροφή τους αφήνει ευάλωτο τον Υμηττό, αφού, σε τυχόν πυρκαγιά, δεν θα υπάρξει γρήγορη ανταπόκριση. Μάλιστα, την περασμένη Κυριακή πραγματοποιήθηκε σύσκεψη υπό τον Γενικό Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας, κ. Αναστάσιο Μαυρόπουλο, ώστε να ληφθούν μέτρα.
Μία εβδομάδα μετά το Πάσχα, άγνωστοι έσπασαν τις σανίδες αντιστήριξης στο παρατηρητήριο της Αγίας Παρασκευής. «Αρχικά υποθέσαμε ότι πρόκειται για έργο νεαρών, καθώς το σημείο είναι δημοφιλές στέκι», λέει στο «Εθνος» ο επικεφαλής της ομάδας Εθελοντικής Δασοπροστασίας Παπάγου - Υμηττού, Ευ. Στογιάννης.
Ωστόσο, το δεύτερο χτύπημα των αγνώστων, μία εβδομάδα μετά και σε διαφορετικό παρατηρητήριο χτύπησε καμπανάκι στο επιτελείο των εμπλεκόμενων φορέων δασοπροστασίας. Στις 27 Απριλίου, κατά την πρωινή περιπολία εντοπίστηκε σπασμένο το εν λόγω παρατηρητήριο και διαπιστώθηκε ότι άγνωστοι είχαν δέσει συρματόσχοινα στις ξύλινες κολόνες και στη συνέχεια επιχείρησαν με αυτοκίνητο να κατεδαφίσουν τον ξύλινο πύργο. Τελικά, οι δράστες δεν τα κατάφεραν, όμως τον κατέστησαν επισφαλή και τον έθεσαν εκτός λειτουργίας.

Όμως, οι χειρότεροι φόβοι για ενδεχόμενο να διαφαίνεται οργανωμένο σχέδιο εμπρηστών στο βουνό επιβεβαιώθηκαν την Παρασκευή 22 Μαΐου, όταν τρίτο παρατηρητήριο έγινε στόχος εμπρηστών. Στη 13.30 το μεσημέρι, περιπατητές ειδοποίησαν την Πυροσβεστική για φωτιά, στο σημείο της Καλοπούλας. Η θέση «βλέπει» από την περιοχή του Παπάγου μέχρι τον Βύρωνα. Αυτά τα τρία παρατηρητήρια είναι σε σημεία κρίσιμα για την έγκαιρη ειδοποίηση σε περίπτωση πυρκαγιάς από το πρώτο δευτερόλεπτο, από την πρώτη σπίθα που θα δουν οι παρατηρητές κατά τη βάρδιά τους.
Το τέταρτο καμπανάκι χτύπησε όταν στις 20 Μαΐου, δύο ημέρες πριν από τον εμπρησμό του παρατηρητηρίου, σε δασικό χωματόδρομο (που είναι κλειδωμένος με μπάρες και χρησιμοποιείται από την Πυροσβεστική μόνο σε περίπτωση φωτιάς) άγνωστος έβαλε στις 7 το απόγευμα μικρή πυρκαγιά στα μισά του δρόμου και σε δύσβατο σημείο.
Όπως εξηγεί στο «Έθνος» ο κ. Στογιάννης, αυτό το ανεξήγητο περιστατικό μπορεί να ερμηνευτεί μόνο ως δοκιμαστική ενέργεια ώστε να χρονομετρηθεί η ανταπόκριση της Πυροσβεστικής και των φορέων. Την ίδια στιγμή, το τελευταίο διάστημα έχουν αυξηθεί οι παρενοχλήσεις στους ασυρμάτους της Δασοπροστασίας αλλά και της Πυροσβεστικής. Αγνωστοι καταλαμβάνουν τις συχνότητες με μουσική ή δίνουν «ψεύτικες» κλήσεις
Σύμφωνα με τον κ. Στογιάννη, τα παραπάνω περιστατικά έχουν θορυβήσει την ηγεσία της Πυροσβεστικής, την ΕΛ.ΑΣ., την Πολιτική Προστασία, το Δασαρχείο και τον Δήμο Παπάγου - Χολαργού. Ο λόγος είναι ότι, πριν από κάθε μεγάλη πυρκαγιά στο βουνό του Υμηττού, όπως το 2007 ή το 2012 που είχαμε 17 εμπρησμούς, είχαν προηγηθεί και πάλι τα ίδια φαινόμενα δολιοφθοράς.
Μαρία Ψαρά - Λευτέρης Μπιντέλας

http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22768&subid=2&pubid=64193221


Ανεμο-δαρμένα πάθη

Ιστορικό ανάγνωσμα με μικρούς ήρωες, μικρότητες και άλλες καθόλου φανταστικές περιπέτειες

Δημοσιεύτηκε στην Γαλέρα*
Υπογραφή: Γιώργος Καστρίτης


Κάθε εποχή έχει τους δικούς της ήρωες. Κάποιοι ήρωες πάλι, μεταλλάσσονται προσαρμοζόμενοι στη νέα εποχή. Αυτό συμβαίνει και με τους πραγματικούς πρωταγωνιστές της ιστορίας που θα διαβάσετε παρακάτω, οι οποίοι αφού δημιούργησαν (και ρευστοποίησαν) μια λαμπρή καριέρα ως χάρτινοι ήρωες σε μια άλλη εποχή, εκμεταλλεύονται το λαμπρό αγωνιστικό παρελθόν (των άλλων, αλλά αυτό είναι λεπτομέρεια) για να κρατηθούν στην εφήμερη επιφάνεια της κοινωνικής και επιχειρηματικής πραγματικότητας.

Ήταν λίγα χρόνια μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Η μισή Ελλάδα προσπαθούσε να συνέλθει από τις πληγές του πολέμου, ροκανίζοντας τα υπολείμματα του σχεδίου Μάρσαλ, ενώ η άλλη μισή βίωνε διώξεις, εξορίες, φυλακές, προσφυγιά, ακόμα κι εκτελέσεις. Χρόνια καθόλου ηρωικά. Παρόλα αυτά γέννησαν τους ήρωές τους, έστω και στο χαρτί. Ο Γιώργος Θαλάσσης, η Κατερίνα και ο Σπίθας για μια δεκαετία συνάρπαζαν με τις ηρωικές περιπέτειές τους ενάντια στους Γερμανούς καταχτητές μικρούς και μεγαλύτερους. Ήταν η ενσάρκωση ενός καθαρού και άδολου πατριωτισμού, αυτού που είχε ανάγκη ο τόπος για να ξεχάσει τις πληγές του.
Ο εμπνευστής του Μικρού Ήρωα με αυτή την ιστορική περιπέτεια σε συνέχειες, παρασημοφορήθηκε, αναδείχτηκε σε επιφανές μέλος της λογοτεχνικής και δημοσιογραφικής κοινότητας και -το σπουδαιότερο γι’ αυτόν και τους απογόνους του- έστησε μια επιτυχημένη επιχειρηματική δραστηριότητα. Βλέπετε ο πατριωτισμός, δικός μας ή των άλλων, πραγματικός ή φανταστικός, γίνεται πάντα η κινητήριος δύναμη της Iστορίας.
Χρόνια μετά οι ιστορίες του μικρού ήρωα εκδίδονταν και επανεκδίδονταν, μέχρι που σταμάτησαν πια να τροφοδοτούν με κέρδη τους επίγονους του εμπνευστή τους. Και τότε κατέληξαν συσκευασμένες σε παλέτες να γεμίζουν αποθήκες, πλάι σε άλλες αξέχαστες ιστορικές περιπέτειες (Μπλεκ, Περιπέτεια κ.ά.) που κι αυτές αφού έφεραν για σειρά ετών τα αναμενόμενα κέρδη παρέμειναν σε χιλιάδες αντίτυπα να σκονίζονται για χρόνια, περιμένοντας τους συλλέκτες του μέλλοντος να εκτιμήσουν την αξία τους. Επειδή όμως κάθε προϊόν έχει συγκεκριμένη ανταλλακτική αξία στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, οι συσσωρευμένες αυτές αξίες κατάντησαν να γίνουν τεράστια κόστη, που προστέθηκαν σε άλλα δυσβάσταχτα και αλόγιστα, κι έφτασαν να απειλούν την επιτυχία της επιχειρηματικής εκδοτικής δραστηριότητας που έστησε πριν εξήντα τόσα χρόνια ο εμπνευστής των ιστορικών αναγνωσμάτων.

Τότε κλήθηκαν οι τρεις γνωστοί μικροί ήρωες να επέμβουν και να επιδοθούν σε νέες περιπέτειες. Τι κι αν είχαν στο μεταξύ σκουριάσει και αυτοί και οι αγνές ιδέες τους; Πάντα ο ηρωισμός βρίσκει διέξοδο - τι ηρωισμός θα ήταν άλλωστε αν δεν μπορούσε να επιλύσει τέτοια ευτελή προβλήματα.
Η αλήθεια είναι ότι στο μεταξύ οι τρεις μικροί ήρωες είχαν αποκτήσει ανθρώπινη υπόσταση κι είχαν αλλάξει τρόπο ζωής και συνήθειες.

Ο Γιώργος από μικροήρωας έγινε μεγαλομέτοχος της ηρωικής επιχείρησης και παράλληλα ανέλαβε να σώσει τον κόσμο από την περιβαλλοντική καταστροφή. Από φοιτητής ονειρευόταν εναλλακτικές μορφές ενέργειας, όταν εκεί κατά τις αρχές του ‘70 φοιτούσε στο Πολυτεχνείο, λίγο πριν αρχίσει η εξέγερση των φοιτητών κατά του εσωτερικού καταχτητή. Αυτός είχε αλλού να διοχετεύσει τον ηρωισμό του - έστηνε, πρώτος αυτός, τεράστια πάρκα συλλογής ενέργειας από τον ήλιο, τον αέρα, το νερό. Σχεδόν 50 εταιρείες έστησε για να προωθήσει αυτό του το όνειρο. Δεν ήταν εχθρός του πια ο άξονας, αντίθετα, με Γερμανούς επενδυτές συνεργάζεται για να προωθήσει την (ιδιωτική) παραγωγή εναλλακτικής ενέργειας. Αντί να σαλτάρει στα γερμανικά φορτηγά για να κλέψει προμήθειες και να βοηθήσει τους συμπατριώτες του να μην πεθάνουν από την πείνα, αγόρασε ένα μοντέλο γνωστής γερμανικής μάρκας πολυτελών αυτοκινήτων, που μαζί με τον οδηγό του προσφέρει άνεση μετακίνησης κι ας καίει λίγο καύσιμο (μη εναλλακτικό) παραπάνω. Είπαμε, άλλωστε, ότι η πώληση των παιδικών του περιπετειών σε συνέχειες είχαν δημιουργήσει μια επιτυχημένη επιχείρηση, η οποία είχε την ικανότητα να πληρώνει αυτοκίνητα με οδηγούς, αλλά και άλλες μικρές ή μεγαλύτερες πολυτέλειες: όπως ένα διόλου ευκαταφρόνητο σκάφος  για να πλέει στα πέλαγα (μην ξεχνάμε ότι το ηρωικό του όνομα είναι Θαλάσσης), ένα ιδιόκτητο ελικόπτερο για να δαμάζει τους ανέμους (Ανεμοδάρτης γαρ το όνομά του). Στον ελεύθερο χρόνο του, δίνει διαλέξεις για την προώθηση των ανανεώσιμων μορφών ενέργειας, συμμετέχει σε διάφορα πολιτικά και επιχειρηματικά φόρα και ταξίδια και σεμνύνεται όταν διαβάζει τίτλους στις εφημερίδες των συναδέλφων του εκδοτών που τον αποκαλούν «μικρό ήρωα των ΑΠΕ».

Η μικρή Κατερίνα, μεγάλωσε και εκπλήρωσε το δικό της όνειρο: παντρεύτηκε τον μικρό της ήρωα, κι ανέβηκε (αξιοκρατικά) τα σκαλοπάτια της ιεραρχίας στην ιστορική επιχείρηση. Έκτοτε επιδόθηκε στον αυτοθαυμασμό και την εκθείαση των προσόντων της, τα οποία είναι αλήθεια ότι αποδείχτηκαν πηγή έμπνευσης. Έβγαλε περιοδικό με το όνομά της, το οποίο για χρόνια ενέπνεε χιλιάδες νέα κορίτσια (οι φήμες ότι το όνομα του περιοδικού ανήκει στην πεθερά της είναι παντελώς ανυπόστατες και στοχεύουν να στραπατσάρουν το ηρωικό ιστορικό παρελθόν της). Άρχισε να εντρυφεί στο lifestyle και αποφάσισε να εισχωρήσει στη μεγάλη οικογένεια των εκδοτών-επιχειρηματιών του είδους, πληρώνοντας για αυτό κάθε τίμημα. Είπαμε, η επιτυχία των παλιών ιστοριών αντέχει να χρηματοδοτεί και τα πιο τρελά όνειρα μιας επαρχιωτοπούλας.  Απέκτησε μάλιστα μεταφυσικές και αστρολογικές αναζητήσεις στις οποίες στήριξε την επιλογή των συνεργατών της. Μάλιστα, αυτές τις αναζητήσεις είχε καταφέρει και τις είχε μετατρέψει σε ένα ακόμη προϊόν - μάλλον αποτυχημένο, αλλά δεν πειράζει… Λεφτά υπάρχουν ακόμα. Και, φυσικά, μιμούμενη τον μικρό της ήρωα, απέκτησε κι αυτή προσωπικό οδηγό στο πολυτελές όχημα. Η μόνη διαφορά ότι δείχνει μια προτίμηση σε σκανδιναβικής προέλευσης μοντέλο, όπως και ορισμένες εκδοτικές δραστηριότητες που αναπτύσσει η εταιρεία.

Ο Σπίθας, το αγαθό χοντρό αγόρι, έκανε μια ιστορική υπέρβαση (επιτρέπονται τέτοιες υπερβάσεις στα λογοτεχνήματα), εμφανιζόμενος στον παρόντα χρόνο σε κατιούσα συγγενική και εταιρική σχέση με τους προηγούμενους ήρωες. Αυτός από μικροήρωας εξελίχθηκε σε μικρομέτοχο. Εξακολουθεί να μην αντιλαμβάνεται πολλά πράγματα, είναι πάντα πρόθυμος να βοηθήσει το μικρό ήρωα κι ας μην καταλαβαίνει τη μετάλλαξη των δραστηριοτήτων της μικρής αυτής αντιστασιακής ομάδας. Άλλωστε, το μειοψηφικό του ποσοστό δεν του παρέχει και πολλές δυνατότητες κι έτσι αρκείται να οδηγά ένα υπερπολυτελές τζιπ και να γκρινιάζει για τον παραγκωνισμό του. Οι κακές γλώσσες λένε ότι οι σχέσεις του με την πάλαι πότε μικρή ηρωίδα και νυν θεία του είναι κάκιστες, αλλά αυτό δεν μπορεί εύκολα να ελεγχθεί.

Στην παρέα των σύγχρονων ηρώων έχουν προστεθεί και δυο ακόμη ήρωες, τους οποίους δυστυχώς δεν είχε προβλέψει ο εμπνευστής των ηρωικών αναγνωσμάτων. Λογοτεχνική αδεία ας ονομάσουμε τη μια Μικρή Κυρία και τον έτερο ήρωα Αντάρτη. Η Μικρή Κυρία έχει αυτονομηθεί επιχειρησιακά, δοκιμάζοντας τις δυνάμεις της στους αιθέρες (κάποια μεταφυσική εξήγηση υπάρχει σίγουρα για την δραστηριότητα αυτή της μικρής Ανεμοδάρτη) και φιλοδοξεί να διαδεχτεί τον μικρό ήρωα στις επιχειρησιακές του αρμοδιότητες. Ο Αντάρτης, έχει ακόμη αδιευκρίνιστο ρόλο.


Όταν η σύγχρονη αυτή ηρωική ομάδα κλήθηκε να αντιμετωπίσει το δυσεπίλυτο πρόβλημα των συσσωρευμένων χρεών της μέχρι πρότινος επιτυχημένης επιχείρησης, η αλήθεια είναι ότι επήλθε ένας αρχικός εκνευρισμός. Οι απόψεις αλληλοσυγκρουόμενες. Η μικρή κυρία, είχε να επιδείξει τις ικανότητές της αφού κατόρθωσε να δημιουργήσει τάχιστα τη δική της επιχείρηση (η οποία σε χρόνο ρεκόρ έφτασε να συναγωνίζεται την οικογενειακή ιστορική επιχείρηση σε …χρέη). Μάλλον κάποιο λογιστικό λάθος θα υπάρχει, σκέφτηκε, κι ανέβηκε στο προσωπικό της πολυτελές τζιπ (ή το τζετ, θα σας γελάσω) κι έσπευσε να αγοράσει παραθεριστικές μεζονέτες σε κάποιο νησάκι του Αιγαίου.
Το ηρωικό ζεύγος αναζήτησε τη λύση και τη βρήκε: ο κακός σύγχρονος καταχτητής και το δόλιο τραπεζικό σύστημα φταίνε που μας έφεραν την… κρίση. Οπότε, σαν άλλοτε, εντρύφησαν στο ιστορικό ανάγνωσμα της οικογένειας και αποφάνθηκαν: Ο μικρός ήρωας ξέρει μόνο να αγωνίζεται. Κι επειδή κάθε αγώνας απαιτεί θυσίες, ξεκίνησαν να θυσιάζουν (τους… άλλους).
Στην αρχή πέταξαν στην αρένα της αγοράς εργασίας μερικούς από τους επί χρόνια πιστούς τους συνεργάτες. Λυπήθηκαν πραγματικά, και γι αυτό τους υποσχέθηκαν ότι όταν ξανά αποκτήσουν την ελευθερ…, συγνώμη, την κερδοφορία τους, θα τους ξανακαλέσουν στην ομάδα.
Στη συνέχεια καθυστέρησαν να μοιράσουν στους υπόλοιπους συνεργάτες τους το καθημερινό ψωμί. Άλλωστε κι οι ίδιοι στους χαλεπούς καιρούς της κατοχής είχαν περάσει ανείπωτες πείνες.
Αργότερα τους ζήτησαν συμπαράσταση στον αγώνα τους (εδώ ταιριάζει μια παροιμία που έλεγε η μάνα μου όταν ήμουν μικρός: βόηθα με φτωχέ να μη σου μοιάσω!).
Όμως οι συνεργάτες, θες εμπνεόμενοι από την αγωνιστική δράση (έστω την φανταστική) των μικρών ηρώων, θες έχοντας απωλέσει την ιστορική τους μνήμη και τον πολιτικό τους προσανατολισμό, ξεσηκώθηκαν και απαίτησαν το ψωμί τους (έ… το μισθό τους) στην ώρα του. Και όχι μόνο. Άρχισαν να συζητάνε ότι δεν τηρούνται και τόσο πολύ οι καταχτήσεις που κληροδότησαν οι παλιές γενιές αγωνιστών, οι αμοιβές τους δεν είναι αυτές που περιγράφονται στις συμβάσεις, δεν αμείβονται για τη δουλειά που χρησιμοποιούνται, όσοι καλούνται να αποχωρήσουν απαιτούν αποζημιώσεις, ζητάνε σεβασμό της προσωπικότητάς τους.
Και τότε, αγέρωχος ο μικρός Γιώργος Θαλάσσης, ενθυμούμενος τις (έντυπες) αγωνιστικές του παραδόσεις, είπε το αξεπέραστο: όποιος δεν αντέχει να φύγει, εμείς θα μείνουμε να αγωνιστούμε. Για να συμπληρώσει η μικρή Κατερίνα, όλο νάζι: «Ξέρετε τι ενοχλητικό είναι να συναντάς κάθε μέρα 120 ανθρώπους να σου ζητάνε λεφτά;».
Αυτοί οι αγνώμονες εκεί, επιμένουν. Οργανώνουν συγκεντρώσεις, συνελεύσεις, βγάζουν ανακοινώσεις, μέχρι και απεργία οργάνωσαν, σπρώχνοντας ούτε ένα, ούτε δυο, αλλά πέντε σωματεία να την κηρύξουν (οι δυσκολίες των σύγχρονων αγώνων). Και τότε η ηρωική Κατερίνα θυμήθηκε την αγωνιστική ιστορία των προγόνων της και τη δική της συνδικαλιστική ιδιότητα (μέλος της Ένωσης Συντακτών, παρακαλώ): συγκέντρωσε λίγους-λίγους τους συνεργάτες της και τους καλούσε να ψηφίσουν ανατρέποντας την απόφαση για απεργία (μάταια όμως).
Οι μεταλλαγμένοι μικροί ήρωες αποφάσισαν να υπερασπιστούν τις εστίες τους (και τα οχήματά τους, τα πλεούμενα και τα πετούμενα, τους ανεμόμυλους και τους ηλιακούς συλλέκτες) με κάθε τρόπο. Ακόμα και ενάντια σε αυτούς που τα κατασκεύασαν. Επειδή οι εποχές έχουν αλλάξει και δεν επιτρέπονται τα συμβατικά όπλα, κατέφυγαν στο νομικό οπλοστάσιο (το οποίο έχουν φροντίσει να ψηφίσουν κάποιοι από τους πολλούς πολιτικούς τους φίλους, τους οποίους στο παρελθόν φρόντισαν να ενισχύσουν). Το σύγχρονο προστατευτικό τείχος που λέγεται άρθρο 99, είναι εκεί για να τους προστατεύσει (από τα χρέη τους).
Οι πιστοί τους, μέχρι χθες, συνεργάτες είχαν άλλη γνώμη: νύχτα στήθηκαν έξω από τα δικαστήρια για να μην χάσουν τα λεφτά τους. Ήταν τόση η αποφασιστικότητά τους (αλλά και τα συμφέροντα που παίζονταν) ώστε η Μικρή Κυρία βιάστηκε να δεχτεί όλα τα αιτήματά τους και να παρέχει τις απαιτούμενες διαβεβαιώσεις.
Ήταν μια έξυπνη τακτική εξοικονόμησης χρόνου, που ανέδειξε για άλλη μια φορά την ανωτερότητα (ή τη μικρότητα; μπερδεύτηκα) των μικροηρώων. Η επόμενη μέρα βρήκε και πάλι απλήρωτους τους συνεργάτες.
Εντωμεταξύ, στον αγώνα εισήλθαν και οι αμέτρητοι πιστωτές, οι οποίοι απαιτούσαν να πληρωθούν άμεσα και μετρητά. Μέχρι και η γνωστή επιχείρηση του κόμματος που δεν επιτρέπει κανένα έλεγχο στα οικονομικά του, όρθωσε το ανάστημά της και αποφάσισε να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους και κυρίως να απαιτήσει τα εκατομμύρια των χρεών που της συσσώρευσε η ιστορική οικογένεια των ηρώων.

Οι νέες αυτές περιπέτειες των μικρού ήρωα και της παρέας του βρίσκονται σε εξέλιξη και αναμένεται να έχουν διάρκεια εφάμιλλη των παλαιών. Βλέπετε είναι της μόδας τα σίκουελ. Τώρα αν κατορθώσουν να αναδειχτούν και σε εκδοτική επιτυχία, ίσως μεγαλώσει και τέταρτη γενιά «ηρώων», στις πλάτες των σκληρά εργαζόμενων και αγωνιζόμενων πραγματικών μικρών ηρώων, που συνήθως δεν έχουν την τύχη να δουν τις περιπέτειές τους τυπωμένες…


* σ.σ.: Το κείμενο γράφτηκε πριν από λίγα χρόνια -στην αρχή της λεγόμενης κρίσης- και αφορά έναν επιτυχημένο εκδοτικό (και όχι μόνον) οίκο, με ιστορία στο χώρο που δεν είχε, τελικά, ηρωικό τέλος... Όσοι, όμως, αγωνιστήκαμε, εκείνο τον καιρό θεωρούμε πως οι προσπάθειές μας δεν πήγαν χαμένες, όπως δεν πάει χαμένος κανένας αγώνας.