Κυριακή 24 Μαΐου 2015

Άννυ: Το κατά Ιωάννη (Πανούση) Ευαγγέλιο



Άννυ: Το κατά Ιωάννη  (Πανούση) Ευαγγέλιο


Σεις που γεννάτε σε κρεβάτια πεντακάθαρα
και «ευλογημένες» λέτε της κοιλιάς σας ο καρπός
μη ρίχτε στους αδύναμους τ ανάθεμα.
Βαρύ ήτανε το κρίμα της, μα ο πόνος της πικρός.
Γι αυτό, παρακαλώ, μη δείξετε καταφρόνια,
γιατί το κάθε πλάσμα χρειάζεται όλων μας τη συμπόνοια.

Μπέρτολτ Μπρεχτ, Για την παιδοκτόνο Μαρία Φαράρ

Αν ένας υπουργός προαναγγέλλει τον θάνατο κάποιου για του οποίου την ασφάλεια (διότι ζούμε σε οργανωμένη κοινωνία και όχι σε ζούγκλα) είναι ο ίδιος υπεύθυνος, χέσε μέσα Πολυχρόνη.....

Σχόλιο στο facebook για τις περί αυτοδικίας δηλώσεις του κυρίου Πανούση

Χαίρε ω Ιωάννη Πανούση, μεγάλε εγκληματολόγε, μόνιμε φιλοξενούμενε των τηλεοπτικών εκπομπών, ανανήψαντα ΔΗΜΑΡιτη. Χαίρε υπουργέ της Αριστεράς και αρθρογράφε των διαπλεκόμενων ΜΜΕ. Αυτή τη φορά ξεπέρασες και τον εαυτό σου…
Αγαπητέ υπουργέ Ιωάννη, δεν ξέρω αν ποτέ περπατάς στην πόλη. Δεν ξέρω που ακριβώς ζεις και υπηρετείς την Επιστήμη και την Πολιτεία. Μάλλον σε άλλη χώρα.
Εγώ, Ιωάννη, εργάζομαι στο κέντρο της πόλης. Ο χώρος εργασίας μου είναι κοντά στην Ομόνοια. Σε μια τέτοια περιοχή, όπου εκτυλίχθηκε το δράμα του μικρού κοριτσιού.
Ήδη στη γειτονιά υποψιάζονταν –χωρίς να φαντάζονται τη φρίκη- το ότι κάτι κακό είχε συμβεί στο κοριτσάκι. Την τετράχρονη Άννυ.
¨Όταν μάθαμε την είδηση η πρώτη μου αντίδραση ήταν ανακάτεμα στο στομάχι, οργή, απέραντη θλίψη. Δεν ήθελα αν ακούσω. Δεν ήθελα να διαβάσω περιγραφές.
Μετά αγαπητέ Ιωάννη συλλογίστηκα τις εικόνες που βλέπω κάθε μέρα.
Ανθρώπινα ερείπια στους δρόμους, σωριασμένους στα πεζοδρόμια. Γυναίκες που πουλάνε το σώμα τους σε 24ωρη βάση. Άνθρωποι που ψάχνουν στα σκουπίδια, που κοιμούνται στα πεζοδρόμια.
Νεαροί ξένοι έξω από σινεμά που παίζει ταινίες …σεξ!
¨Όλα αυτά Ιωάννη. Ο κόσμος του βυθού ζει και δρα σε όλα τα στενά και μπροστά από το περίφημο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας.
Οι πολιτικοί σου υφιστάμενοι Ιωάννη εργάζονται σκληρά καταναλώνοντας τυρόπιτες και φρέντο ή φραπέδες, διαβάζοντας αθλητικές εφημερίδες ή διάφορα έντυπα (υποθέτω όχι τον «Δρόμο», την «Αυγή» ή την «Εποχή»)
Κάπου είναι παρκαρισμένη και μια κλούβα. Όσοι εκ των υφισταμένων σου βρίσκονται έξω σε κοιτάνε με βλοσυρό βλέμμα όταν περνάς. Είσαι δυνάμει ύποπτος. Λίγα βήματα πιο κάτω. Διασταυρώνεσαι με μια νέα γυναίκα, έντονα βαμμένη και με τα ανάλογα αξεσουάρ που σου ψιθυρίζει ερωτηματικά «Πάμε;» Είναι 8.30 το πρωί. Την προσπερνάς παριστάνοντας πως δεν άκουσες.
Που και που απέναντι από το ξενοδοχείο όπου τα κορίτσια είναι συνήθως έξω καλώντας ως σειρήνες τους πιθανούς πελάτες εμφανίζεται «περιπολία». Τότε όλοι εξαφανίζονται. Το παρκαρισμένο αυτοκίνητο με δυο –τρεις «σκοτεινούς» τύπους μέσα, όπου διάφοροι σκελετωμένοι πλησιάζουν κάτι δίνουν και κάτι παίρνουν, φεύγει κι αυτό.
Όταν σε λίγη ώρα φεύγουν οι «περιπολούντες» η ζωή συνεχίζεται κανονικά στη γειτονιά.
Και δεν είναι «ξένοι» αυτοί Ιωάννη μου- εκτός από τα κορίτσια με το σώμα που πωλείται.
Σε μια τέτοια γειτονιά που δεν είναι η «Οδός Ονείρων» ανθίζουν όλα τα άνθη του κακού. Το έγκλημα είναι φυσική συνέχεια της καθημερινότητας. Ο φόβος επίσης. Ο βυθός. Ο πάτος. Μακριά από καθηγητικά έδρανα και υπουργικούς θώκους.
Εκεί  Ιωάννη ήρθαν οι δημοσιογράφοι –κοράκια που θα τραφούν από τις σάρκες της μικρής Άννυ. Εκφράζοντας –τον υποτιθέμενο- αποτροπιασμό τους θα σκαλίσουν τον βούρκο και θα τον κάνουν πρωτοσέλιδο. Τους είδα εκεί, Με τα αρπακτικά βλέμματα.
Εμείς Ιωάννη, όμως είμαστε αριστεροί (;) και υποτίθεται ότι πέρα από τον ειλικρινή αποτροπιασμό μας, αναζητούμε την κοινωνική διάσταση. Πάμε να χτυπήσουμε την αιτία και όχι το αποτέλεσμα.
Και σε καμιά περίπτωση δεν αφήνουμε να πλανάται η συνηγορία μας στην αυτοδικία. Ειδικά αν κατέχουμε μια τόσο υπεύθυνη θέση.
Αν θες Ιωάννη μου να καθαρίσεις τον τόπο ξεκίνα από τους «δικούς σου» που με τόση έπαρση και πρωτοσέλιδα έσπευσες να στηρίξεις.

ΥΓ. Προς αποφυγήν παρεξήγησεων. Παραθέτω τους στίχους του Μπρεχτ για την βαθιά αριστερή τους προσέγγιση σε ένα έγκλημα. Σε καμία περίπτωση δεν συγκρίνω την αποτρόπαια πράξη του πατέρα με την απελπισμένη πράξη της Μαρίας Φαράρ

Κώστας Στοφόρος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου