Μερικά πράγματα που μας χαρακτηρίζουν ως παράταξη (αν και νεοϊδρυθείσα!)
- Τολμάμε να χρησιμοποιήσουμε τη λέξη «εργάτες» στον τίτλο μας. Ναι! Οι εργαζόμενοι στον Τύπο, συντάκτες, διορθωτές και άλλοι, είμαστε τμήμα της ελληνικής εργατικής τάξης, και μάλιστα από τα πλέον υπο-αμειβόμενα, τα πιο χτυπημένα από την κρίση και την ανεργία, από εκείνα που εργάζονται υπό τις χειρότερες συνθήκες…
- Δίνουμε έμφαση σε αυτά που μας ενώνουν στην ΕΣΠΗΤ και όχι σε αυτά που
μας χωρίζουν. Πάνω απ’ όλα είμαστε εργαζόμενοι, συνάδελφοι, έχουμε τα
ίδια προβλήματα και τον ίδιο εχθρό, τους εργοδότες. Αυτά είναι πιο
βασικά από τις διαφορετικές πολιτικές και συνδικαλιστικές αντιλήψεις,
που είναι φυσικό να υπάρχουν.
- Δεν βάζουμε το κάρο πριν από το άλογο. Πρώτα να συσπειρώσουμε τους συναδέλφους μας στο σωματείο, να καλλιεργήσουμε την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του κλάδου, τη διάθεση για αγώνα. Τα πιο σύνθετα πολιτικο-συνδικαλιστικά ζητήματα προϋποθέτουν ένα άλλο επίπεδο συνείδησης των εργαζομένων, που μόνο μέσα από την πάλη μπορεί να δημιουργηθεί.
- Δεν πιστεύουμε ότι το σωματείο μπορεί να πετύχει τίποτα με… lobbying στους διαδρόμους των υπουργείων. Για να σε υπολογίσει ο οποιοσδήποτε, πρέπει να ’χεις δύναμη στους χώρους εργασίας και στο πεζοδρόμιο. Εκεί είναι η βάση μας! Από την άλλη, ούτε η πλειοδοσία σε αγωνιστικές διακηρύξεις βοηθάει αν δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένες προτάσεις και υλοποιήσιμες μορφές πάλης.
- Δεν ταυτιζόμαστε με κανέναν κομματικό μηχανισμό. Κι αυτό όχι γιατί είμαστε ενάντια στα κόμματα (το αντίθετο) αλλά γιατί η νέα πρωτοπορία που έχει ανάγκη το εργατικό κίνημα σήμερα για να αναζωογονηθεί δεν βρίσκεται σε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα αλλά είναι εν τη γενέσει, με βάση τις εμπειρίες από την αντιμνημονιακή πάλη ενός ευρύτερου δυναμικού.
- Έχουμε αίσθηση της πραγματικότητας και ξέρουμε ότι για να ξαναποκτήσουν τα σωματεία δύναμη χρειάζονται αρκετά πράγματα, μεταξύ άλλων ενότητα, εμπιστοσύνη στα απλά μέλη, εσωτερική δημοκρατία, φαντασία, τόλμη, νέα συνθήματα και νέες μεθόδους πάλης... Το μόνο που δεν χρειάζονται είναι γραφειοκρατία, ρουτίνα και κομματικό φατριασμό. Ας κάνουμε, λοιπόν, μια καλή αρχή!
Εργάτες Τύπου
- Δεν βάζουμε το κάρο πριν από το άλογο. Πρώτα να συσπειρώσουμε τους συναδέλφους μας στο σωματείο, να καλλιεργήσουμε την εμπιστοσύνη στις δυνάμεις του κλάδου, τη διάθεση για αγώνα. Τα πιο σύνθετα πολιτικο-συνδικαλιστικά ζητήματα προϋποθέτουν ένα άλλο επίπεδο συνείδησης των εργαζομένων, που μόνο μέσα από την πάλη μπορεί να δημιουργηθεί.
- Δεν πιστεύουμε ότι το σωματείο μπορεί να πετύχει τίποτα με… lobbying στους διαδρόμους των υπουργείων. Για να σε υπολογίσει ο οποιοσδήποτε, πρέπει να ’χεις δύναμη στους χώρους εργασίας και στο πεζοδρόμιο. Εκεί είναι η βάση μας! Από την άλλη, ούτε η πλειοδοσία σε αγωνιστικές διακηρύξεις βοηθάει αν δεν συνοδεύεται από συγκεκριμένες προτάσεις και υλοποιήσιμες μορφές πάλης.
- Δεν ταυτιζόμαστε με κανέναν κομματικό μηχανισμό. Κι αυτό όχι γιατί είμαστε ενάντια στα κόμματα (το αντίθετο) αλλά γιατί η νέα πρωτοπορία που έχει ανάγκη το εργατικό κίνημα σήμερα για να αναζωογονηθεί δεν βρίσκεται σε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα αλλά είναι εν τη γενέσει, με βάση τις εμπειρίες από την αντιμνημονιακή πάλη ενός ευρύτερου δυναμικού.
- Έχουμε αίσθηση της πραγματικότητας και ξέρουμε ότι για να ξαναποκτήσουν τα σωματεία δύναμη χρειάζονται αρκετά πράγματα, μεταξύ άλλων ενότητα, εμπιστοσύνη στα απλά μέλη, εσωτερική δημοκρατία, φαντασία, τόλμη, νέα συνθήματα και νέες μεθόδους πάλης... Το μόνο που δεν χρειάζονται είναι γραφειοκρατία, ρουτίνα και κομματικό φατριασμό. Ας κάνουμε, λοιπόν, μια καλή αρχή!
Εργάτες Τύπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου